Een week geleden was ik jarig, alweer
Het was leuk, maar het deed ook zeer
Iedereen was er gewoon weer bij
Maar toch was het anders, ik voelde me niet vrij
Mijn vader... een kaartje van hem gehad
Meer niet, maar een kaartje is toch al zat
Of niet, ik weet het niet, echt niet
Hij is me niet vergeten en toch doet het me verdriet
Ik ben niet echt boos, maar toch weer wel
Ik zit nu echt in de knel
Ik hoopte dat die dit zou doen, niet ze spreken of te zien
Alleen een paar woordjes op een kaart, misschien
Maar nu kan ik niet boos of verdrietig zijn
En dat gemengde gevoel doet zo pijn
Moet ik blij zijn of is boos toch niet raar
Ik weet het niet, ik laat me vader nu maar
Nog bedankt voor al jullie reacties, dat deed echt goed,thanx