gefluister
de nacht zwelt langzaam aan
omhult het vele denken
laat alles even gaan
niet bang zijn in het donker
er zijn
voor hoe het is
en leegte vult zichzelf
de twijfel
en het gemis
gefluister
het praat zo zacht in mij
iets moois om aan te horen
ik wil er
zo graag bij
verhalen over leven
geloven in wat kan
de toekomst onbeschreven
het mag
het moet
het kan
gefluister in het donker
geloof eens in je kracht
en laat de wereld weten
hoe licht zichzelf verwacht
geen angsten om de morgen
geen zorgen zelf bedacht
je sterren niet verborgen
geen twijfel in de nacht