le chômeur
deze keer,
dit jaar wil ik het anders
het banale verwijt aan
de banaliteit ten spijt
een jaar zonder twijfel
en stekende onzekerheid
doelmatig een leven
beginnend opbouwen
en niet dit zinloze stilstaan
en staren, denken
ik heb een open ruimte voor me
een onbeschreven leegte
geen verwachtingen van anderen
of doolhoffelijke richtingaanwijzers
geen hemel, geen hel, geen vagevuur
geen vaste vriend, noch vriendin
pure vrijheid,
evenwel zonder middelen
starend denkend
ik sta op het punt
vanwaaruit ik elke kant opkan,
maar ik blijf ter plaatse
trappelen
net niet in frustratie verdrinkend
ik heb geen middelen
die met een richting samengaan
ik heb niks en sta dus stil
starend denkend
ik kan geen eigen leven beginnen
en blijf aldus het vijfde wiel
aan het ouderlijk huis
na vijf jaar voorbereiding
ben ik het slachtoffer geworden
van de laagconjunctuur
en dus werkloos
starend denkend