ijs krabben
Ijs krabben
Het geluid van,
metaal op glas,
wat wegschraapt,
wat eerst ijs was.
Hoor ik elke ochtend,
als ik fiets,
In de vroege morgenstond.
voordat het verdwijnt,
verdwijnt in het niets.
Het geluid van,
metaal op glas,
wat wegschraapt,
wat eerst ijs was.
Hoor ik elke ochtend,
als ik fiets,
In de vroege morgenstond.
voordat het verdwijnt,
verdwijnt in het niets.
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Dinsdag, december 10, 2002 19:10 |
| Haha, vat de reactie van Ardalan niet fout op, hij vroeg me of het niet te hard was... ;-) Onzeker he?! ;-) Doch vind ik ze beide mooi...! En verlang ik naar de zomer... liefs chiara. |
|
| Marieke: | Dinsdag, december 10, 2002 16:54 |
| Ik denk er al twee ochtenden over om de auto eens te laten staan en de fiets te pakken. Geen ijs te hoeven krabben, een frisse neus te halen. Maar 15 km is toch wel ver, en tussen de weilanden vang je zoveel ijzige wind. En ach, met de hele buurt samen krabben is best gezellig, zo op de vroege morgen! Mooi gedicht! Liefs Marieke | |
| armando: | Dinsdag, december 10, 2002 15:24 |
het geluid van metaal op glas schraapt weg wat eerst ijs was keer op keer als ik fiets in de vroege morgenstond totdat het verdwijnt verdwijnt in het niets Zo vind ik hem 't mooist :D kiss.. Ardalan |
|
| singing-angel: | Dinsdag, december 10, 2002 14:56 |
| Ow ja wat ik vergeten was: ik stel prijs op opbouwende kritiek :-) GR singing-angel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pioen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2002 | ||
| Thema's: | ||