alleen met mn verdriet
bevangen in de
tranen van verdriet.
hopeloos schud
ik m'n hoofd.
ik heb pijn,
heel veel pijn.
verdriet overdonderd
me in één klap.
ik sluit me op,
de wereld laat ik
aan me voorbij gaan.
ik zwijg,
geen mens mag het zien.
ik ben alleen,
alleen met mn verdriet.
tranen van verdriet.
hopeloos schud
ik m'n hoofd.
ik heb pijn,
heel veel pijn.
verdriet overdonderd
me in één klap.
ik sluit me op,
de wereld laat ik
aan me voorbij gaan.
ik zwijg,
geen mens mag het zien.
ik ben alleen,
alleen met mn verdriet.
Reacties op dit gedicht
| NeA: | Zondag, februari 02, 2003 14:06 |
| Kriekie, je weet me wonen hé? :) Je bent niet alleen met je verdriet, je weet dat je met me kan praten. Negen kansen op tien heb ik toch van hetzelfde last! :D De één houdt de ander wel tegen om domme dingen te doen. I care about you, dikke kus! -x~+*NeA*+~x- |
|
| white angel: | Woensdag, december 11, 2002 08:55 |
| je bent nooit alleen ookla lijkt het soms van wel, maar er zijn altijd mensen oof dingen bij je om je te helpen en te troosten!mooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: kriekie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2002 | ||
| Thema's: | ||