doodgaan
als ik ooi doodga, begraaf me dan niet.
verstik me niet onder een zware steen,
maar laat me de kans om vrij te zijn
en te gaan over de grenzen van de dood.
mee met de wind, als de vogels die ik bewonder in mijn leven.
als ik ooit doodga, verstik me niet in je tranen
maar schep een herinnering aan mijn lach,
niet in mijn graf,
maar in je eigen levensfeer,daar waar je gelukkig was!
verstik me niet onder een zware steen,
maar laat me de kans om vrij te zijn
en te gaan over de grenzen van de dood.
mee met de wind, als de vogels die ik bewonder in mijn leven.
als ik ooit doodga, verstik me niet in je tranen
maar schep een herinnering aan mijn lach,
niet in mijn graf,
maar in je eigen levensfeer,daar waar je gelukkig was!
Reacties op dit gedicht
| emilie: | Donderdag, mei 01, 2003 12:00 |
| prachtig gedicht! het komt recht uit je hart en daarom is het zo prachtig.. emilie xxx (denk nu toch nog niet aan de dood geniet van je leven) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bimba | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2002 | ||
| Thema's: | ||