wolken
wolken
vormen stukjes in de lucht
drijven langzaam door de hemel
ongedwongen op de vlucht
kleine vlekjes wit
ze kruipen door het blauw
en de volmaaktheid wordt geschonden
door het breken niet gebonden
een illusie minder trouw
wolken
ze kijken naar de wereld
ze leven met de dag
vluchtig in hun streven
ijlend in gedrag
wolken
geven schaduw op mijn grond
ze verbreken de volmaaktheid
die ik ergens toch niet vond
maar beter leven met mijn fouten
dan te zijn wat niet bestaat
een illusie zal het blijven
om te dromen
wat niet gaat
vormen stukjes in de lucht
drijven langzaam door de hemel
ongedwongen op de vlucht
kleine vlekjes wit
ze kruipen door het blauw
en de volmaaktheid wordt geschonden
door het breken niet gebonden
een illusie minder trouw
wolken
ze kijken naar de wereld
ze leven met de dag
vluchtig in hun streven
ijlend in gedrag
wolken
geven schaduw op mijn grond
ze verbreken de volmaaktheid
die ik ergens toch niet vond
maar beter leven met mijn fouten
dan te zijn wat niet bestaat
een illusie zal het blijven
om te dromen
wat niet gaat
Reacties op dit gedicht
| roodje: | Dinsdag, december 17, 2002 13:28 |
| hey kei schoon geschreven echt khoop da ge nog zo een schone gedichte da schrijven | |
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2002 | ||
| Thema's: | ||