Op den weg naar huisch
Toen ick den weg naar huisch niet vond,
en eenzaam aan den einder stond,
toen wist ick dat het oover waart,
het leven van mijn ziel vervaagt.
Ick wil niet weg,
althans, niet nu.
Het hart in mijn dat klopt vol vuur,
lieve Heer, nu heden smeek ick U.
Laat mijn leven,
slechts deze dag,
heb ick Uw zegen,
dat ick nog een dagje leven mag?
en eenzaam aan den einder stond,
toen wist ick dat het oover waart,
het leven van mijn ziel vervaagt.
Ick wil niet weg,
althans, niet nu.
Het hart in mijn dat klopt vol vuur,
lieve Heer, nu heden smeek ick U.
Laat mijn leven,
slechts deze dag,
heb ick Uw zegen,
dat ick nog een dagje leven mag?
Reacties op dit gedicht
| Patricia Spuy: | Donderdag, februari 15, 2001 19:02 |
| Hoi Eef, jij bent echt gek! Maar wel hartstikke origineel. Ik vind het heel grappig. Hoe kom je op het idee om een gedicht in Oud-Nederlands te schrijven? Maar het is wel een heel leuk gedicht: loopt ook goed. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Eva Kunst | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||