Het verstomde mij gebroken
Als in een achtbaan
stort ik naar beneden
of wordt omhoog gelift
alles wat je hebt verteld
raast door mijn hoofd
waren gevoelens verstopt
want je weinige woorden
leken een jong appelboompje
die nog geen appels dragen kan
om er te kunnen plukken
je pantser van breekbaar glas
liet zich nimmer breken
wilde niet eens doorzichtig zijn
je voelde mijn hand
doch nimmer mijn ware hart
als ik je raken kon
met al mijn liefde voor jou
was je antwoord in woorden
scherper dan kogels
het verstomde mij gebroken.
12-12-‘02/20:22
Reacties op dit gedicht
| margot: | Vrijdag, december 13, 2002 04:16 |
| weerspiegeling Wil hier voorlopig alles terug oké een zware... liefs,margot |
|
| waterval: | Vrijdag, december 13, 2002 00:59 |
| er is ook onbreekbaar glas, héél moeilijk te aanvaarden omdat je er alles voor over hebt om er doorheen te raken.......ten koste van......jezelf?..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2002 | ||
| Thema's: | ||