Verstijven je spieren
lijkt je lijf te lijden
is het een zeldzame ziekte
of gewoon kanker
elk minuut sterker de angst
dat de dood loert
het weg kruipen in jezelf
beperkt te praten
waar je verwachting
bijna zekerheid zal worden
dat de ziekte
je definitief einde brengt
zo graag zou ik je
met alle liefde steunen
ook willen laten zien
dat je nog niet sterft
je niet wilt horen
dat ik je ziekte ontken
je geest niet volgzaam is
maar steeds vecht
tegen alles in jezelf
omdat je niet mag zijn
wie jij graag wilt zijn
laat jezelf eindelijk vrij zijn
je leven is te hectisch
zonder klachten te zijn
de dood komt nog niet.
14-12-‘02/01:05
arie: | Zondag, december 15, 2002 00:06 |
Duidelijke woorden die heel veel steun kunnen geven als ze begrepen durven worden.... Liefs, Arie |
|
margot: | Zaterdag, december 14, 2002 23:22 |
moedgevende woorden prachtig liefs,margot |
|
remember: | Zaterdag, december 14, 2002 12:27 |
Mooi | |
eddy daemen: | Zaterdag, december 14, 2002 11:34 |
nou di angeli, maar dood is machtig maar je hebt denk ik gelijk... | |
Marieke: | Zaterdag, december 14, 2002 10:29 |
Heel erg mooi! Weet even niet wat ik zeggen moet... Liefs Marieke | |
michris: | Zaterdag, december 14, 2002 01:50 |
zitten, luisteren....niet ontkennen...laten voelen dat je begrijpt en er bent...onvoorwaardelijk... michris |
|
christina: | Zaterdag, december 14, 2002 01:39 |
een plaatje Wil knuffie en slaap lekker he |
|
Booya: | Zaterdag, december 14, 2002 01:17 |
Dit gedicht ga ik uitprinten voor mijn vader! Bedankt dat je de woorden geeft die ik zelf niet kon vinden. -x- |
|