voor pa
de kerstlichtjes branden
ik staar voor me uit
zie de blik in je ogen
voel weer je snuit
vragend om aandacht
keek je me aan
zouden we niet
naar het park toegaan?
rennend en snuffelend
volgde je een konijn
keek soms achterom
zou de baas er nog zijn?
instinct dreef je verder
't verlangen was groot
om wild te vangen
je sprong in de sloot
thuis plofte je neer
als een koningin..groos
kon je niet naar het park
dan was je heel boos
draaide je van me weg
en keek me niet meer aan
totdat we weer
naar het park konden gaan
ja, de kerstlichtjes branden
ik voel in m'n hart
't verlangen naar Hanka
't vervult me met smart
en ook al kan ik
je nu niet meer zien
in de geest zijn we samen
De baas en zijn Queen
Reacties op dit gedicht
| * nijntje *: | Zaterdag, december 14, 2002 15:24 |
Prachtig en ontroerend, word er stil van.... kusje, nijntje xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: monique-B | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2002 | ||
| Thema's: | ||