Geen tranen meer
om de droom van jou
die donker mijn nachten
onrustig maakt
terwijl jij sliep
geen tranen meer
als ik mij afdraai
in een koel bed
waar je afstand
geen grenzen kent
geen tranen meer
om de zorg van mij
die wel overwogen
na onredelijkheid
redelijk wilde zijn
geen tranen meer
voor onze droom
het was mijn droom
vanaf nu is elke traan
werkelijk van mij.
15-12-‘02/16:06
margot: | Maandag, december 16, 2002 19:09 |
ontroerend mooi... droog je tranen maar en geef je glimlach liefs,margot |
|
waterval: | Maandag, december 16, 2002 00:39 |
empathie is een gave,....maar je mag best ook eens helemaal aan jezelf denken,...... tranen komen niet zo maar....eigen verdriet moet ook de kans krijgen om verwerkt te raken.... héél mooi en rakend..... |
|
Lost Hope: | Zondag, december 15, 2002 21:09 |
prachtig geschreven -x- lotje |
|
MayadeBij: | Zondag, december 15, 2002 18:02 |
jouw? Nuja, whatever, | |
MayadeBij: | Zondag, december 15, 2002 18:01 |
Hoe verdriet zo krachtig kan zijn, ook ik was er even stil van. Hoop dat die tranen van jou snel drogen, Kusjes, | |
Iejoor: | Zondag, december 15, 2002 16:26 |
Sterk en ontroerend geschreven....Ik ben er even stil van, alweer... liefs Chiara. |
|
Auteur: Di Angeli | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2002 | ||
Thema's: |