Sorry
mama ik heb je zo zien huilen
mama ik was acht
mama ik wist wat verdriet hoorde te betekenen
mama ik haat hem
mama ik houd van jou
mama wees nou niet boos
mama ik weet niet waarheen
mama vergeef me
mama ik ga
mama ik was acht
mama ik wist wat verdriet hoorde te betekenen
mama ik haat hem
mama ik houd van jou
mama wees nou niet boos
mama ik weet niet waarheen
mama vergeef me
mama ik ga
Reacties op dit gedicht
| Dario DV: | Dinsdag, december 17, 2002 03:25 |
| Dit kan je niet op jou schouders dragen. Een kind van acht, treft geen schuld en je moeder weet dit ook wel. Je hoeft niet te vertrekken. Je hebt jou moeder nodig en zij ook jou! Dit vind ik erg vor jou, dit zal je niet licht vergeten. Maar reik elkaar de hand en tracht met dit verleden te breken. Je kan altijd met me praten als je dat wil. Dario DV |
|
| Iejoor: | Maandag, december 16, 2002 10:34 |
| Ga niet weg, van de mensen die je lief hebt...als je ze zo hard nodig heb. liefs chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eefje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 december 2002 | ||
| Thema's: | ||