Je slaat uit liefde.
Ik keek je recht in je ogen
stamelde wat wartaal
tot oprecht mijn woorden
ik geloof niet in wonderen
ik kan voor je koken
het eten wat jij zo graag lust
je was doen en het strijken
zonder een kreukje
ik kan voor je koffie halen
en de afstandsbediening geven
je zelfs kussen
als je binnenkomt na het werk
ik geloof dat je niet zonder
mijn zorg voor je kan
en dat liefde je binding is
zelfs tijdens de eerste klap
hoe opvoedkundig je verhaal
ik weet dat na elke tik
er weer eens een tik zal zijn
ik geloof niet in wonderen
gegroet mijn jongen
het ga je goed.
16-12-‘02/23:24
Reacties op dit gedicht
| margot: | Dinsdag, december 17, 2002 23:31 |
| fictie voor de ene,realiteit voor een ander... HARD!!!!!!! liefs,margot |
|
| waterval: | Dinsdag, december 17, 2002 01:36 |
| liefde en klappen horen NOOIT samen...... met aandacht gelezen...... |
|
| michris: | Dinsdag, december 17, 2002 00:42 |
| hoewel er fictie boven staat....toch heel erg heftig... michris |
|
| Sheena: | Dinsdag, december 17, 2002 00:28 |
| streng zeg ... tsjeeee .... valt van de ene verbazing in de andere ... Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2002 | ||
| Thema's: | ||