Echo galmt
Doelloos in de doolhof
van straten met mensen
onzichtbaar de etalages
niets in het beeld is rust
kleurloos het stoplicht
wandelaars dwingen
mechanische vooruitgang
onhoorbaar te toeteren
wens afgepaste straten
primula’s voor ramen
lachen van kinderen
in echo galmt
verder dan mijn straat.
18-12-‘02/21:15
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2002 | ||
| Thema's: | ||