Iedere dag weer opstaan
Weer vol goede moed
Niet denken aan de buien
Niet denken, aan wat jij zelf
Met je leven doet
Door de jaren heen
Je leven kapot gemaakt
Problemen met je opleiding,
En je vrienden kwijtgeraakt
Leegte en eenzaamheid
Groeien hard, iedere dag
Maar blijven proberen
Omdat vanwege een paar mensen
Opgeven toch niet mag
De buien komen altijd,
Iedere dag, wel een moment
Je kan het niet stoppen
Niet tegen houden
Kunt maar amper geloven dat jij dit bent
Die staat te schreeuwen
Of weer te huilen vol verdriet
Je weet nog dat je niet altijd zo was
Maar terug veranderen lukt je niet
Een hoofd zo vol gedachten
Een hart zo vol met pijn
Je probeert het, iedere dag
Om dat lieve, blije meisje
Voor de mensen om je heen te zijn
Maar gevoelens zo sterk
Maken het je moeilijk,
Als het toch allemaal wat makkelijk zijn zou
Misschien dat je dan jezelf nog terug kon vinden
In die gebroken wereld van jou.