kom eens in mijn wereld
zonder wereld om ons heen
sluit je ogen en luister even
met een tas
vol geluiden
en een zilte geur
vlucht de stilte
van al het lawaai
hoor je… over de toppen
van de bergen haar levensklanken
helder, zachtjes je verdriet sussen
voel je… haar zuivere wind
langs bomen, strelend door je haren
je tranen stilletjes wegkussen
verwacht niet te veel…
zoek niet achter de zin
van het leven, naar innerlijke rust,
ik kan niet in een handomdraai
je zorgen wegnemen
kom gewoon eens
even bij me zitten
sluit je ogen
en voel...
| Albrecht Paul: | Vrijdag, december 20, 2002 16:35 |
| 'met een tas vol geluiden (...) vlucht de stilte van het lawaai'. Dat moet je me toch eens uitleggen, hoor! Ik dacht dat Sheena al wel op die 'zilte geur' gesprongen zou zijn, maar mooi niet. Misschien hou je geur weg van van geluid in dat couplet. Het is immers een ander zintuig. Die tas waar alles in meegaat mag daarentegen best uitgewerkt worden. Fraai! Zeldzame schoonheid. |
|
| Poldermol: | Vrijdag, december 20, 2002 11:48 |
| Wat een lieve uitnodiging! Jouw wereld lijkt er eentje van begrip, geduld en zachtheid. Dat 'kom gewoon bij me zitten' maakt het spontaan. Heel mooi! |
|
| Jacobs Ivan: | Donderdag, december 19, 2002 23:22 |
| graag en met genoegen gelezen ! | |
| Auteur: -lena- | ||
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2002 | ||
| Thema's: | ||