De rode maan
De rode maan
De rode maan
Scheen op een plaats
Waar de wereld niet groen en blauw
Maar zilver was
De bomen waren belast
Met gouden regendruppels
Uit helderpaarse luchten
Gevallen op het blad
En onderaan de waterval
Gevuld met lichte sterren
Stond eenzaamheid geschreven
In de doorns van een roos
De zwarte bloem
Nog niet verwelkt
Streelde haar mysterie
In haar duister tere blad
En zwart bloed vloeide
Uit haar aders
Verliep in het water
Van sterrenlicht
Wie geeft haar
Het leven terug?
Wie geeft haar
De wereld?
En in haar gratie
Stierf zij sierlijk
Onderaan de waterval
Die nu niet langer stroomde
De rode maan
Scheen op de wereld
En wierp een schaduw
Op het land
De rode maan
Scheen op een plaats
Waar de wereld niet groen en blauw
Maar zilver was
De bomen waren belast
Met gouden regendruppels
Uit helderpaarse luchten
Gevallen op het blad
En onderaan de waterval
Gevuld met lichte sterren
Stond eenzaamheid geschreven
In de doorns van een roos
De zwarte bloem
Nog niet verwelkt
Streelde haar mysterie
In haar duister tere blad
En zwart bloed vloeide
Uit haar aders
Verliep in het water
Van sterrenlicht
Wie geeft haar
Het leven terug?
Wie geeft haar
De wereld?
En in haar gratie
Stierf zij sierlijk
Onderaan de waterval
Die nu niet langer stroomde
De rode maan
Scheen op de wereld
En wierp een schaduw
Op het land
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Joyce | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2002 | ||
| Thema's: | ||