Ze tuurt
gespannen tuurt ze naar
kliffen aan het water
naar
het plukje gras
op de nok van haar wereld
naar de versteende dieren
in kalk omsloten
schepsels uit een andere tijdopgewekt tuurt ze naar
een eenzame vlieger
met rode strikjes
waarvan de lijn
-onzichtbaar tegen
de achtergrond-
haar onvermoeibare
aandacht opeistgeergerd tuurt ze naar
de grijze luchtkastelen
de witte hoge muur
en onderaan
bijna
oorverdovend
tussen gevallen puin
water dat breekt
^__^
Reacties op dit gedicht
| flyingbabe: | Vrijdag, december 20, 2002 15:33 |
| Zo lees ik je echt wel graag..En jah nog iets aan toe te voegen..? :-) mooi gedaan Joda knuff, babe |
|
| Iejoor: | Vrijdag, december 20, 2002 14:17 |
| Wonderschoon Joda...Geweldig om te lezen :) Liefs, -Chiara. |
|
| Poldermol: | Vrijdag, december 20, 2002 12:15 |
| Doet denken aan de kalkrotsen aan het Kanaal, in Frankrijk. Een kind - waarom geergert? | |
| waterval: | Vrijdag, december 20, 2002 01:39 |
| bijzonder mooi gedicht... | |
| Di Angeli: | Vrijdag, december 20, 2002 00:34 |
| Ik had willen schrijven dat je Sheena wel zou raken, werkelijk. Is ze me voor geweest. Mooi Joda. En ja ik zag toch werkelijk tijdens het lezen de hele tijd Sheena.... 't is wat ;-) | |
| Sheena: | Vrijdag, december 20, 2002 00:14 |
| kweet echt niet wrom, maar deze beroert een snaartje in Sheen's ziel ;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2002 | ||
| Thema's: | ||