Het Pad
de weg die menigeen
bewandeld
in het leven
met aan weerskanten
donkere hagen
die het licht ontnemen
met neer gebogen hoofd
en betraande ogen
die een ander
niet mag zien
die hen een troebel zicht
in het leven geeft
blind starend
naar het pad
dat men bewandeld
ziet men niet
dat het veranderd
dat de haag
tot leven komt
knopen ontspruiten
bloemen die kleuren
met verspreiding
van heerlijke geuren
het frisse groen
omringt een
prachtige bloem
hef je hoofd
zie het licht
voel de warmte
van de zon
met je ogen dicht
en geniet
van dit levens licht
voel het geluk
ook al is het klein
hou het dicht bij jou
in jou knuistjes
want met geluk
moet je heel zuinig
zijn koester het
hou het dicht
bij je hart
het voorkomt
veel levens smart
Rinze
Reacties op dit gedicht
| arie: | Zaterdag, december 21, 2002 23:22 |
| Een hele duidelijk steun in de rug Rinze.. Wat heb jij een groot hart om dit te kunnen delen Arie |
|
| margot: | Zaterdag, december 21, 2002 21:34 |
| héle mooie,kan hem blijven lezen liefs,margot |
|
| knorretje: | Vrijdag, december 20, 2002 16:01 |
| Heel mooi omschreven en het geeft denk voor sommige een steuntje in de rug! Liefs Jacoline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rinze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2002 | ||
| Thema's: | ||