Staren
ik kan nu alleen nog maar staren
naar alle vage beelden die voor me
lijken te verschijnen
ze gaan weg en komen terug
ik zal nu alleen nog maar staren
me bedenken wat er is gebeurd
alles overdenken, ik moet mijn
ogen spoedig laten rusten
ik wil nu alleen nog maar staren
niet naar hier, niet naar daar
alleen naar jou wie ik nu mis
je ogen, je haren, je lach
ik moet nu alleen nog maar staren
want morgen zal ik vergeten zijn
jouw blik, jouw haren, jouw lach
ze schieten voor mijn ogen
gaan weg en komen weer terug
ik mag nu alleen nog maar staren
niet kijken, niet lachen, niet doen
blijf in mijn blik tot de eeuwigheid,
want morgen zal ik vergeten zijn
naar alle vage beelden die voor me
lijken te verschijnen
ze gaan weg en komen terug
ik zal nu alleen nog maar staren
me bedenken wat er is gebeurd
alles overdenken, ik moet mijn
ogen spoedig laten rusten
ik wil nu alleen nog maar staren
niet naar hier, niet naar daar
alleen naar jou wie ik nu mis
je ogen, je haren, je lach
ik moet nu alleen nog maar staren
want morgen zal ik vergeten zijn
jouw blik, jouw haren, jouw lach
ze schieten voor mijn ogen
gaan weg en komen weer terug
ik mag nu alleen nog maar staren
niet kijken, niet lachen, niet doen
blijf in mijn blik tot de eeuwigheid,
want morgen zal ik vergeten zijn
Reacties op dit gedicht
| -*-Nimfakeuh-*-: | Maandag, december 23, 2002 15:57 |
| ohh nee ik maak juist et zelfde mee! zo lieff sterkte! ge zijt ni aleen... (ik zen ok ne vis:p) dikke kus MOI! xxx |
|
| Iejoor: | Vrijdag, december 20, 2002 19:03 |
| Soms zijn starende ogen goed, geven ze zicht, in wat je kwijt was... Liefs, -chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vis | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2002 | ||
| Thema's: | ||