in het holst van de nacht
geheel onverwacht
ik wil eens met je praten
zonder iets te hoeven zeggen
je klinkt zo lief en zacht
ik raak je even aan
jij laat me even vergeten
wie ik ben...
waar ik ben...
in de schaduw van de nacht
waar de maan tot leven komt
verlangend naar strelingen
van de morgenstond
het licht zich overgeeft
in jouw handen...
je raakt me aan
ik laat jou even
de wereld vergeten ...
kom je?
| Albrecht Paul: | Maandag, december 30, 2002 10:26 |
| Dit is mooi, zulke knuffelwoorden hoort en zegt een mens graag. | |
| Jacobs Ivan: | Vrijdag, december 20, 2002 22:15 |
| mmmmm met gevoel geschreven heel mooi !!! | |
| Iejoor: | Vrijdag, december 20, 2002 19:52 |
| Schitterend lena... Een verfilming in mijn hoofd, tijdens het lezen... Liefs, Chiara. |
|
| Auteur: -lena- | ||
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2002 | ||
| Thema's: | ||