heerlijk... jouw muziek
over de toppen van de bergen,
zalig het zweven van mijn ziel
op de refreinen van jouw wind
zwoel... het doorbreken
van mijn stilte op jouw lippen,
verrassend... jouw woorden
hoe die even intens bewogen
spijtig... mijn blad te klein
voor het wild bewegen
Albrecht Paul: | Maandag, december 30, 2002 10:31 |
Het is zwoel en sensueel, wat hier staat. Je brengt het grappig terug naar het schrijfwerk van de dichter, op de laatste 2 regels. Na 'zalig' had je ook 3 puntjes kunnen zetten, om dezelfde vorm te houden. 'bewegen' en 'bewogen' is teveel van hetzelfde, zo dicht bijeen. Spijtig... mijn blad te klein voor wilde bewegingen Heb genoten, Lena. |
|
Jacobs Ivan: | Vrijdag, december 20, 2002 22:13 |
heel mooi !! | |
Gracia Groen: | Vrijdag, december 20, 2002 21:23 |
Mooi gedicht, Lena | |
Auteur: -lena- | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 20 december 2002 | ||
Thema's: |