Leven met een depressieve moeder
`s-Morgens wordt ik wakker en weet nooit wat me te wachten staat
Ik weet nooit of mijn moeder goed geslapen heeft, en hoe het met haar gaat
Ik hoor het vaak al aan haar manier van lopen, soms stampt ze, andere dagen niet
Als ik afentoe later beneden kom, zie ik mijn moeder zitten met tranen in haar ogen van verdriet
Als ik uit school kom weet ik ook nooit hoe het is
Is ze vrolijk, of is er iets gebeurd en is het weer mis?
Ik weet dat het leven voor haar soms zwaar is geweest
Voor mij is het nu ook niet makkelijk, en mis mijn moeder hoe ze vroeger was nog het meest
Ik wil haar troosten, ik wil haar helpen en zorgen dat het beter gaat
Maar hoe help je iemand die er nooit over praat?
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Zondag, april 19, 2009 18:53 |
| wat een moeilijke situatie toch weer. sterkte! | |
| never-lasting: | Zondag, april 19, 2009 17:52 |
| Mijn moeder heeft vandaag aan mij verteld dat ze er een eind aan gaat maken en hoe ze praat over verzekeringen voor mij en mn broer en ik kan er gewoon niks aan doen. Ze heeft blijkbaar morfinepillen en daar wil ze een overdosis van nemen maar ik weetn iet waar ze liggen en kan ze dus ook niet weggooien.. ik weet dus nu precies hoe je je voelt... en ik voel me ook ontzettend hopeloos.. Heel veel sterkte | |
| Meetje: | Donderdag, januari 02, 2003 18:31 |
| Lieve Jamie, ik weet "gelukkig" niet hoe dat is "een depressieve moeder" hebben. maar ik weet wel dat ik het vreselijk vind voor jou en Jasmijn. ik hoop dat ze snel gaat praten er over. geef haar het gevoel dat je om haar geeft. dat zal voor haar al een grote steun zijn. Jasmijn ook heel veel sterkte er mee. Veel Liefs Meetje |
|
| Jasmijn Buysse: | Zaterdag, december 21, 2002 20:43 |
| Hoi Jamie, ik weet zelf ook hoe het voelt om een depressieve moeder te hebben,we zitten in hetzelfde schuitje.Ik weet hoe machteloos je je kunt voelen t.o.v. je moeder.Je zou haar willen troosten en het oplossen,maar diep in je hart weet je dat ze het zelf moet doen op haar eigen wilskracht.Maar het helpt zeer zeker om te laten zien hoe je er met inzit en toont dat je van haar houdt.Ze zal het appreciëren en ik denk zelfs dat je haar enige zonnetje bent.Ik wens je veel succes!Je mag me altij |
|
| Iejoor: | Zaterdag, december 21, 2002 20:09 |
| Lieve Jamie, Zolang je haar maar laat zien, hoeveel je van haar houdt. Weet ze, waar ze voor leven moet. Depressie is een zware ziekte, maar niet ongeneeslijk. Je steunt haar voldoende, door haar te laten zien, hoeveel je om haar geeft, en dat ze er niet alleen voor staat... Aan haar de vraag, wanneer ze spreken zal... liefs, Chiara. |
|
| painfull-secret: | Zaterdag, december 21, 2002 19:58 |
| ik weet hoe moeilijk het is voor je moeder om erover te praten, ik ben zelf ook al een tijd depressief en ik kan er ook niet goed over praten... sterkte... als je wil praten mag je me mailen of toevoegen op msn.. dikke kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jamie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2002 | ||
| Thema's: | ||