De weg van regen
je zwijgt
in begripvolle stilte
waar woorden
zouden storen
leeft mee
door enkel zijn
zonder plaats te vragen
of toespelingen
te maken
laat tranen meevloeien
zonder door te zagen
over zonzijdes nog bewolkt
je begrijpt
dat regen
tijd nodig heeft
de grond
te raken
en daarna pas
zichzelf ontmoet
Reacties op dit gedicht
| Yannick: | Zondag, december 22, 2002 10:10 |
| Heel mooi,maakt je even denken | |
| Margaritha: | Zondag, december 22, 2002 09:43 |
| Wowwwww, ik ben er stil van en vind het gewoon een super gedicht en als iemand zo'n persoon in z'n buurt heeft dan is dat een hemels geschenk! Groetjes van Margaritha |
|
| wil melker: | Zondag, december 22, 2002 07:10 |
| Roxette, ik heb de regen gezien als druppels in je ogen mijn zon schijnt ook bij jou haar regenbogen haar licht doet warmte beloven. liefs wil |
|
| Gioi: | Zondag, december 22, 2002 05:45 |
| De zon, dat ding, die schijnt altijd, en zal alle regen drogen. Maar tranen niet, het groot verdriet, waar we allen aan geloven. Ach, wat weet ik nou, zei de gek en danste weg. |
|
| DrieGeetjes: | Zondag, december 22, 2002 01:56 |
| Have you ever seen the rain... (CCR) *knipoogie* Jo. ;o)x (Creedence Clearwater Revival voor de jongeren...) |
|
| Hans Winter: | Zondag, december 22, 2002 01:08 |
| troost maar niet voor het huilen is gehoord. groetje, hans |
|
| christina: | Zondag, december 22, 2002 00:23 |
| prachtig alles heeft tijd nodig en die tijd moet je soms nemen en geven slaap lekker he liefs christa |
|
| Sheena: | Zondag, december 22, 2002 00:14 |
| wow, een stil gebed en uitleg ... het raakt me, maar dat zal de aantrekking van het *water* de regen wel zijn ;-) Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2002 | ||
| Thema's: | ||