Is er toekomst?
Hier sta ik dan,
Te kijken hoe ik mijn leven zou aanpakken.
Het is niet gemakkelijk,
Ik heb veel dingen meegemaakt maar dit overtreft alles.
Zo maar iemand kwijtraken waar je zeer intiem mee bent geweest.
Zonder boe of ba was hij weg,
Geen reden,niets.
Dit kan ik niet dulden en werk de agressie op mijn eigen af.
Vaak wandel ik op het rechte paadje maar sla dan rechtsaf.
Niemand merkt het,
Het zit te diep vanbinnen,
Helemaal vastgeroest.
Ik doe mezelf als iemand anders voor,
Steeds blij en actief,
Daarbij blijft het niet.
Want soms slaan men ogen uit in verdriet.
Is dit dan het leven waarvoor je geboren bent!?
Komt er dan nooit een gelukkig moment?
Altijd maar vrage in je hoofd,
Maar nooit geen antwoord.
Te kijken hoe ik mijn leven zou aanpakken.
Het is niet gemakkelijk,
Ik heb veel dingen meegemaakt maar dit overtreft alles.
Zo maar iemand kwijtraken waar je zeer intiem mee bent geweest.
Zonder boe of ba was hij weg,
Geen reden,niets.
Dit kan ik niet dulden en werk de agressie op mijn eigen af.
Vaak wandel ik op het rechte paadje maar sla dan rechtsaf.
Niemand merkt het,
Het zit te diep vanbinnen,
Helemaal vastgeroest.
Ik doe mezelf als iemand anders voor,
Steeds blij en actief,
Daarbij blijft het niet.
Want soms slaan men ogen uit in verdriet.
Is dit dan het leven waarvoor je geboren bent!?
Komt er dan nooit een gelukkig moment?
Altijd maar vrage in je hoofd,
Maar nooit geen antwoord.
Reacties op dit gedicht
| The Wizard Of Lightning: | Vrijdag, januari 03, 2003 01:43 |
| die laatste woorden van lianda over obsessie zijn heel wijs. succes meid |
|
| lianda: | Zondag, december 22, 2002 20:14 |
| lieve grasspriet ik weet hoe je je voelt in het verleden klote dingen gebeurt en dan nu iemand verliesen waar je zo veel van hield ik heb ut allemaal gehad ik had ook nix tegen hem kunnen zeggen wij waren op vakantie in Frankrijk en hij zat thuis het is heel moeilijk maar je houd het jammer genoeg niet tegen je zal er mee moeten leven maar geloofmy maar in de toekomst zal je weer geluk vinden tuurlijk is het normaal als je er aan blijft denken maar pas op dat het geen obses |
|
| tim balthazar: | Zondag, december 22, 2002 20:11 |
| mooi gedichtje bo, ik hoop dat via de pen de gevoelens op het blad overvloeien en de last op je geestverlicht.Je komt er wel over hoor. |
|
| Nessaja: | Zondag, december 22, 2002 19:19 |
| ik snap helemaal wat je bedoeld! iemand waar ik heel veel om gaf is in de grote vakantie overleden en die zie ik dus ook nooit meer terug... veel sterkte!!! |
|
| Fleurtje: | Zondag, december 22, 2002 15:55 |
| ik voel me ook zo. Er is ook iemand weggegaan zonder me iets te zeggen, een uur ervoor zei hij me da hij me o zo graag zag. Mooi verwoord, nog veel moed. | |
| I love Misty: | Zondag, december 22, 2002 12:13 |
| Hey meid, mooi gedichtje, maar... Weet dat jij het geluk nog vinden zal, al heb je nu weer zo'n zware val... ik begrijp je gedicht maar al te goed, maar weet dat piekeren je ook geen goed doet... na het slechte nieuws dat ik vannacht kreeg weet ik het ook niet meer, want nu doet alles van binnen weer zo zeer... ik moet ook het geluk weer vinden, maar dat lukt wel met de hulp van enkele goede vrienden... Je staat er nooit alleen voor, xxx |
|
| Caroline van Geel: | Zondag, december 22, 2002 11:28 |
| Hallo grasspriet, lange tijd heb ik me ook zo gevoeld, maar ik beloof je er komt echt wel een gelukkig moment. Het is belangrijk te leren genieten van de kleine dingen, zoals lekker voor de kachel zitten met een goed boek. Liefs caro | |
Over dit gedicht
| Auteur: grasspriet | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2002 | ||
| Thema's: | ||