sneeen
sneeen in mijn handen sneeen in mijn buik en beenen
het kan me niks meer schelen
ik voel de pijn niet meer
achter af wel spijt
want ik weet niet waarom ik het doe
ben ik gek aan het worden
steeds langer steeds dieper
net zo lang tot het bloed
ik heb gewoon het gevoel dat ik het moet
maar achter af wel spijt
1 persoon kan me tegen houden
en dat probeert ze ook
gaat het me lukken
of snij ik mezelf ooit nog in duizend stukken
het kan me niks meer schelen
ik voel de pijn niet meer
achter af wel spijt
want ik weet niet waarom ik het doe
ben ik gek aan het worden
steeds langer steeds dieper
net zo lang tot het bloed
ik heb gewoon het gevoel dat ik het moet
maar achter af wel spijt
1 persoon kan me tegen houden
en dat probeert ze ook
gaat het me lukken
of snij ik mezelf ooit nog in duizend stukken
Reacties op dit gedicht
| Yvonne Offermans: | Donderdag, augustus 16, 2001 14:13 |
| Als ik zo die reacties lees, zie ik dat ik niet de enige ben die het doet. Waarom ik het doe is nog steeds een vraag waar ik geen antwoord op heb. Maar.. ooit zal er toch wel een antwoord komen?! Als je met iemand wilt praten kun je me mailen! ik ben een paar vrienden kwijt geraakt omdat ze er achter kwamen dat ik mezelf zat te snijden. Ze zijn kwaad op me en zeggen dat ik gek ben. Misschien ben ik dan ook... maar het lucht gewoon vreselijk op als ik me verdrietig of kwaad voel! Veel sterkte.. e | |
| lithium: | Zaterdag, juni 09, 2001 22:04 |
| ik versta je, ik doe het ook, echte redens heb ik er ook niet voor, alleen als alles tegenzit en ik niets anders meer weet, en als tranen niet genoeg zijn, snij ik in mijn polsen, kweet ik moet er mee stoppen, ik vind het gewoon moeilijk als je er iets over kwijt wil of wil praten, mijn mail staat altijd open -xxx- |
|
| marjoleincris: | Vrijdag, februari 02, 2001 20:27 |
| lieve marsha.. ik snij mezelf ook en ik weet ook niet waarom..alhoewel het is bij mij zo dat ik het doe omdat ik verdriet heb en t niet anders kan oplossen.. voor mij is het moeilijk maar ik wil nu stoppen en ik sta op een punt waarbij ik zoiets heb van of ik stop met snijden of ik ga door en maak er een einde aan. ik weet nog niet welke ik nu heb gekozen ik moet er nog achter komen maar meid als je met me wil praten ofzo ik ben er voor je.. ook al zit ik met me eigen in de knoop luister |
|
| je zusje: | Maandag, januari 29, 2001 17:02 |
| he zus ik probeer je er wel van af te helpen maar dan moet je het echt niet meer doen want anders helpt het echt niet want ik kan niet zonder jou verder leven ik zouje echt niet kunnen missen HEEL VEEL LIEFS EN XXX JES JE ZUSJE |
|
| je zusje: | Maandag, januari 29, 2001 17:02 |
| he zus ik probeer je er wel van af te helpen maar dan moet je het echt niet meer doen want anders helpt het echt niet want ik kan niet zonder jou verder leven ik zouj eecht niet kunnen missen HEEL VEEL LIEFS EN XXX JES JE ZUSJE |
|
| Firebolt: | Woensdag, januari 24, 2001 20:22 |
| Ik herken dit ook.... Kijk eens op: http://members.tripod.com/~manyppl/automutilatie.html Een duidelijke uitleg over het hoe en waarom... met diverse links.... Veel sterkte.... je staat niet alleen..... |
|
| Dodo: | Woensdag, januari 24, 2001 16:59 |
| Veel herkenning.... Houdt moed! Het kan echt anders! | |
Over dit gedicht
| Auteur: marsha | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||