Stilte
ze sprak van goden, mythologie
raven circelend in de nacht
om haar woorden kracht
bij te zetten
als in een andere dimensie
waar de wereld is verbrand
aan de buitenkant
de wezenlijke angst
ze sprak van dwazen, strijders
vechtend met gedachten
om het eeuwige wachten
te verlichten
te verdragen, ontkennen zelfs
en de wolven kermen
zullen zich ontfermen
over wat zal komen
ze sprak van het einde, schone stilte
cirkels in het zand
hand in hand
met het licht van de maan
ogen gesloten, leeg
bladeren vallen bruin en rood
'is dit dan de dood?'
en ze zweeg
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Dinsdag, december 24, 2002 12:28 |
| Gedichten zoals Sheen ze erg graag leest, beetje sprookjesachtig, met een zweem melancholie, heb net mijn ogen open en stil genoten ;-) |
|
| Frummel: | Dinsdag, december 24, 2002 08:36 |
| Een pracht.. Ben er echt helemaal stil van geworden.. En ik hoop er nog vele van deze te mogen lezen.. Liefs, Frummel |
|
| Tynipox: | Dinsdag, december 24, 2002 00:39 |
| Schitterend gedicht. Knuffel van Tyni. |
|
| Gioi: | Dinsdag, december 24, 2002 00:36 |
| hee, wat is dit nu? nu is het geel op rood, dat ziet er veel beter uit.. zal wel aan mij gelegen hebben. Is nog steeds een mooi stuk ;-) |
|
| Gioi: | Dinsdag, december 24, 2002 00:35 |
| mooi gedicht, erg mystisch, erg open, maar erm, nu iets praktisch, ik kan het bijna niet lezen, iets over geel op geel of zo ;-) maar mooi gedicht And the old crone, she cackled, and fear shot trough my bones. And in the mist that surounded her, i would never see my home |
|
Over dit gedicht
| Auteur: StormRider | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2002 | ||
| Thema's: | ||