jij en ik
Mijn verlangens voor jou
Zijn als een kind die op kerst wacht
Maar toch geen cadeautjes verwacht
Het enige wat ik zal blijven doen
Is staren
Ik verwacht geen zoen
Heel de tijd staren
Niet denken
Gewoon kijken
En weten dat er niks gebeuren zal
Staren naar jou
Is het enige wat ik wou
Maar het enige wat ik kreeg was kritiek
Iedereen die het ziet
Maar niks kan m’n blik van jou verwijderen
M’n blik gaat verloren
Jij met je hemelsblauwe ogen
Je lieve lach
Ik hoopte dat je me zag
Slechts vier paar ogen
Al de rest gaat verloren
Jij en ik
Geen lach
Geen verdriet
Geen schaamte
Slechts een blik
Van jou en mij
Reacties op dit gedicht
| P.O.K.: | Donderdag, december 26, 2002 20:24 |
| de liefde verzwegen, bang om uitgesproken onbeantwoordt te blijven en tranen tot gevolg te hebben... maar waarom de leuke dromen verbleken bij elk moment volgend na de ja of de ik ook, blijf zijn kant op kijken en als t even kan.... ach wat zeg ik nou ik ben net zo.. | |
| P.O.K.: | Donderdag, december 26, 2002 20:24 |
| de liefde verzwegen, bang om uitgesproken onbeantwoordt te blijven en tranen tot gevolg te hebben... maar waarom de leuke dromen verbleken bij elk moment volgend na de ja of de ik ook, blijf zijn kant op kijken en als t even kan.... ach wat zeg ik nou ik ben net zo.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: -*-Nimfakeuh-*- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2002 | ||
| Thema's: | ||