elke keer opnieuw
ik ben altijd na je toe blijven gaan
ma nu kan ik het echt niet meer aan
ik blijf je telkens vergeven
en jij blijft ma door mijn kop zweven!
nu is het de laatste keer
je brengt me in een depressie keer op keer
k slik nu anti depresiva en kalmeringspillen
alsof dat helpt mijn pijn te stillen.
alles word minder daar vertrouw ik op
ma tot die tijd zit jij nog steeds in mijn kop.
daardoor blijf ik snijden
en zal ik het ooit kunnen vermeiden
ma nu kan ik het echt niet meer aan
ik blijf je telkens vergeven
en jij blijft ma door mijn kop zweven!
nu is het de laatste keer
je brengt me in een depressie keer op keer
k slik nu anti depresiva en kalmeringspillen
alsof dat helpt mijn pijn te stillen.
alles word minder daar vertrouw ik op
ma tot die tijd zit jij nog steeds in mijn kop.
daardoor blijf ik snijden
en zal ik het ooit kunnen vermeiden
Reacties op dit gedicht
| *Leeuw*: | Zaterdag, juli 24, 2004 18:15 |
| Mooi verwoord! Goed van je dat je er op vertrouwd dat het minder word! Het komt helemaal goed met jou! Liefs joyce |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *SaM* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2002 | ||
| Thema's: | ||