Ken je dat gevoel van angstige gedachten?
Van woede, pijn en lelijke woorden,
En van angsten voor vriendschapmoorden?
Ken je dat gevoel dat je niet meer weet waar je bent,
Dat je nergens meer iets herkent?
Dat je je alleen en eenzaam voelt?
Weet jij wat ik bedoel?
Want jij hebt die gedachten van mij beroofd,
Jij hebt in mij geloofd
Misschien zonder dat je het zelf wist,
Heb jij die donkere hemel gewist.
Jij hebt mij het licht getoond,
Het licht, waar jij in woont.
Je bent speciaal voor mij, een hemels vuur
Je geeft mij dát gevoel, zo puur
Ik heb het gevoel dat we elkaar al jaren kennen.
Maar toch valt er nog zoveel te verkennen.
Ik dank jou voor het licht en jou bestaan,
Want ik zie je graag en zal altijd voor je klaar staan.
Ik denk veel aan jou, de hele dag lang,
Ik geniet van alles, ik krijg er niet genoeg van…
Dromend staren naar de opkomende zon of maan,
En weten dat jij ook ergens op deze aarde moet staan.
Staan, of zweven,
Want soms heb ik het gevoel dat ik alleen voor jou wil leven.
Ik wil je helemaal ontdekken,
Je innerlijke, je inzichten en andere trekken.
Jij bent een ster voor mij, mijn hemel blauw.
Ik zou bijna zeggen dat ik van je … hou!!!