vriendschap
laat de natuur je troosten
en hoor de wind
die zich weer verstaanbaar maakt,
ril maar in mijn armen
en luister tussen de vele stemmen
van mensen door naar de bomen,
zij zullen je niet bedriegen
zij weten van het verdriet...
die trieste helden
verlaten je niet
een bindend woord
Albrecht Paul: | Maandag, december 30, 2002 10:43 |
Met 'ril maar in mijn armen' schuif je jezelf in de plaats van de natuur. Is wat onverwachts, hier. "ril tussen de takken" De volgorde luister-stemmen-mensen-bomen is wat vreemd doorknipt. en luister tussen de vele stemmen van mensen door naar de bomen of: dwars door stemmen van mensen naar de bomen De laatste regel staat er wat eenzaam. Zij geven een bindend woord Fijne tekst! |
|
Auteur: -lena- | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 25 december 2002 | ||
Thema's: |