Kan je niet gewoon met je eigen leven verder gaan?
Waarom doe je mij dit keer op keer aan.

Jij bent echt de enige die mij zo boos kan krijgen,
jij weet precies hoe je de adrenaline naar mijn hoofd kunt laten stijgen.

Door alles wat er is gebeurd denk ik vaak dat ik je haat
Er wordt door mensen negatief over jou gepraat
Dat is de reden dat ik me zovaak heb moeten schamen voor jou.
Je moet niet denken dat ik helemaal niet van je hou!!!

Ik hoop dat we alle ellende met jou hebben gehad,
sta je inmiddels alweer op het rechte pad?
Maar hoevaak hebben we al niet donderslag bij heldere hemel gezien?
Vind jij echt dat ik deze pijn door jou verdien?

Ik weet wel dat die problemen met jou nooit zullen ophouden,
hoe graag wij dit ook allemaal wouden.
Alle hulpverleners gehad, en niemand die het zag.....
Dus eigenlijk ben jij niet degene waaraan het lag.
ADHD is het probleem,
nu we dat weten ben jij ook niet meer degene die ik alles kwalijk neem.

Toch hoop ik dat het ooit iets beter zal gaan
Voor jou is het erg moeilijk om op eigen benen te staan.
Ik kan pas gelukkig worden wanneer jij eindelijk rust kan vinden en echt gelukkig zult zijn...
Niet zoals nu, jij bent niet gelukkig. Dit noemen ze schijn.

Waarom ik jou na alles nog probeer te helpen? Dat wordt mij vaak gevraagd. Ik wil gewoon zo graag dat jij gelukkig zult zijn, het is
een gok die ik lang geleden heb gewaagd.
Het gaat nog niet beter met jou, dat heb ik wel vernomen.
Ik hoop ECHT dat er ooit een mooi leven voor jou resultaat zal komen