ik zag jou zitten in de trein
Ik zag jou zitten in de trein .
Ik zag jou zitten in de trein
Met je gestreepte mantelpakje aan
Ik keek naar jou ,en vond je fijn
En ik was met je lot begaan
Een mooië wespentaille had je ook
Zo eentje die je weinig ziet
Het was of juist de lente ontlook
Met een mooië zomer in ’t verschiet
Toen heb ik het raam open gedaan
En je de vrijheid terug gegeven
Ik heb daar niet lang bij stil gestaan
Een wesp heeft toch ook recht op leven
Pramodah.
Ik zag jou zitten in de trein
Met je gestreepte mantelpakje aan
Ik keek naar jou ,en vond je fijn
En ik was met je lot begaan
Een mooië wespentaille had je ook
Zo eentje die je weinig ziet
Het was of juist de lente ontlook
Met een mooië zomer in ’t verschiet
Toen heb ik het raam open gedaan
En je de vrijheid terug gegeven
Ik heb daar niet lang bij stil gestaan
Een wesp heeft toch ook recht op leven
Pramodah.
Reacties op dit gedicht
| Firebolt: | Donderdag, januari 25, 2001 09:55 |
| Echt heel leuk...!! | |
| Dodo: | Donderdag, januari 25, 2001 06:36 |
| Wat een lief gedicht! (net als jij...) Heel mooi | |
| car: | Donderdag, januari 25, 2001 06:14 |
| Pramodah, ja erg goed gedicht...hiermee onderscheid je je doorborduren op een gedicht is altijd makkelijker dan een orginele nieuwe invalshoek te kiezen knap en ja....natuurlijk heeft ook het wespje recht op leven liefs car |
|
| ilona: | Donderdag, januari 25, 2001 01:23 |
| ach vind dit echt heel erg mooi...echt apart hoor | |
