alleen
oppervlakkig
mijn glimlach
het ene moment gemeend
het andere versteend
en afgebrokkeld
tot een nietszeggend lijntje
na ieder moment vol vuur
komt er een met uitgebrande as
blijven dromen
verstoppen in mijn hoofd
niet loslaten van vroegere mooie dingen
willen, niet kunnen leven
de manier dat ik het wil
diep
zit de eenzaamheid
groot verlangen naar iemand
die oprecht van mij houdt
frustratie van het niet vinden
het komt wel, maar wanneer?
mijn glimlach
het ene moment gemeend
het andere versteend
en afgebrokkeld
tot een nietszeggend lijntje
na ieder moment vol vuur
komt er een met uitgebrande as
blijven dromen
verstoppen in mijn hoofd
niet loslaten van vroegere mooie dingen
willen, niet kunnen leven
de manier dat ik het wil
diep
zit de eenzaamheid
groot verlangen naar iemand
die oprecht van mij houdt
frustratie van het niet vinden
het komt wel, maar wanneer?
Reacties op dit gedicht
| Merel Sophie: | Woensdag, januari 15, 2003 10:55 |
| Zussie, het is misschien een wat late reactie..hoop dat je het nog eens leest.. Erg mooi gedicht, heel oprecht..ga er voor he?! Liefs, Merel (nieuwe freak :) ) hopelijk lees ik je nog eens! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zussie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2002 | ||
| Thema's: | ||