Voor H.
Jij,de vrouw van mijn dromen
Waarom mocht ik je toch maar even tegenkomen?
Nu ben je uit mijn leven
En ik...ik wilde je alles geven
Nee, ik heb geen spijt
Ik ben alleen alles kwijt
Ik krijg je niet uit mijn gedachten
En ik...ik wilde op je wachten
Tranen blijven stromen
Ik kan er niet aan ontkomen
Mijn hart kan het niet meer aan
En ik...ik moest je laten gaan
Het verdriet wordt te groot
Mijn hele ziel is in nood
Is dit nu echt wat je wou?
En ik...ik hou alleen van jou...
Waarom mocht ik je toch maar even tegenkomen?
Nu ben je uit mijn leven
En ik...ik wilde je alles geven
Nee, ik heb geen spijt
Ik ben alleen alles kwijt
Ik krijg je niet uit mijn gedachten
En ik...ik wilde op je wachten
Tranen blijven stromen
Ik kan er niet aan ontkomen
Mijn hart kan het niet meer aan
En ik...ik moest je laten gaan
Het verdriet wordt te groot
Mijn hele ziel is in nood
Is dit nu echt wat je wou?
En ik...ik hou alleen van jou...
Reacties op dit gedicht
| RedEye: | Dinsdag, maart 21, 2006 00:15 |
| .... natuurlijk lees ik juist net dit gedicht :/ Je beschrijft me situatie uitmuntend |
|
| kennethnotte: | Woensdag, januari 01, 2003 23:16 |
| *stilte* *****meer stilte***** *******abslolute stilte****** |
|
| Mark: | Vrijdag, januari 26, 2001 22:43 |
| Jeetje wat ontzettend mooi...ben er stil van! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Queeni | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||