mooi en meedogenloos
mooi en meedogenloos
ze schreed zo statig door het leven
vertrapte mannen om zich heen
een blik zo lonkend maar heel even
het was of aphrodite verscheen
ze strooide woorden van veel liefde
alsof ze het beste van zich gaf
maar die woorden zijn gebeiteld
op een witgekalkt graf
--<*>--
*
*
*
Reacties op dit gedicht
| Steven Vermeulen: | Donderdag, januari 02, 2003 18:25 |
| lang geleden dat we je nog eens konden bewonderen hier op de site. Maar moet het zeggen : als het dit was waar we zolang op moesten wachten, dan was het wachten zeker de moeite waard. |
|
| MayadeBij: | Woensdag, januari 01, 2003 19:43 |
| Gelukkig ben ik nog springlevend, trappend en wel... (haha) (hmm, iets herkenbaars wellicht) Kijk, dit lees ik nu vele malen liever dan een afgelikte soapserie waar niemand op zit te wachten, althans, niet als je er enigszins mooi uitziet en meedogenloos bent. Een welgemeende Dikke Kus voor je, als jij nu eens 120 wordt kunnen we nog een jaar of zestig van elkaars woorden genieten, maakt je dat niet blij, bij voorbaat? (ik dacht dat je 60 was geworden, excuses alvast als het toch 30 was) | |
| Chichi: | Dinsdag, december 31, 2002 17:24 |
| Erg mooi.... en meedogenloos ;) Liefs chichi |
|
| michris: | Dinsdag, december 31, 2002 16:42 |
| 't medogeloze in de mens zou altijd gedoemd tot sterven moeten zijn....liever de zachtheid wekken in elkaar... liefs, michris |
|
| Zasan: | Dinsdag, december 31, 2002 14:24 |
| Geweldig! | |
| armando(ardalan): | Dinsdag, december 31, 2002 14:13 |
geen woorden hiervoor :) |
|
| *!_Joda_!*: | Dinsdag, december 31, 2002 11:54 |
| zullen we haar beslist eens moeten begluren met een sterrenkijker [;)] (ben het aan het regelen) ^__^ |
|
| Caroline Maas: | Dinsdag, december 31, 2002 11:08 |
| Werkelijk schitterend verwoord Prammie! Dat einde... Wauw, mooi maar triest. Liefs, Caroline |
|
| Huting: | Dinsdag, december 31, 2002 10:34 |
| Een zeer mooie afsluiter op deze oudjaarsdag. Fijne jaarwisseling, kanjer Liefs, Doortje |
|
| petrarcus (robert): | Dinsdag, december 31, 2002 08:06 |
| Het is inderdaad mooi en het wekt een glimlach bij me op, maar het zet vooral aan tot nadenken. Graag gelezen! Groeten Robert |
|
| Basje: | Dinsdag, december 31, 2002 07:28 |
| aparte wending... boeiend en mooi Bas |
|
| lani: | Dinsdag, december 31, 2002 06:29 |
| sterk gedicht, zwart/wit en prachtig! x-x-x |
|
| Gioi: | Dinsdag, december 31, 2002 04:33 |
| De pijn verbloem ik, met woorden van kracht, Niemand zal weten 'tis ik die ik minacht. Prachtig gedicht Pramodah.. ik vraag me altijd af of dat soort mensen gelukkig zijn, maar dat betwijfel ik vaak, vandaar mijn eerste woordjes ;-) Ach, wat weet ik nou, zei de gek, en danste weg |
|
| Sheena: | Dinsdag, december 31, 2002 01:43 |
| oef een nogal woeste dame ? liggende in een stenen bruidsbed ? blij weer eens wat van je te zien ! Sheen |
|
| christina: | Dinsdag, december 31, 2002 00:55 |
| hmmmm prachtig zeeman slaap lekker he |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pramodah | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2002 | ||
| Thema's: | ||