Het word donker
Schaduwen groeien
Wanneer kleuren vervagen
De stilte keert terug
En nu pas weet ik hoe hard ik hem mis
Overdag ben ik druk inde weer
Maar ’s avonds als alles rust
Komen de gedachten weer spoken
De vriendschap die we dachten
Nooit kwijtteraken
Is vergaan tussen in al onze problemen
Hoe hard ik ook probeerde
Om hetgeen ervan was overgebleven te redden
Het had geen zin
We zijn samen grootgeworden
En we zijn samen verder van elkaar gegroeid
Nu moeten we elk onze eigen weg inslaan
Waar deze onverkende weg ons heen brengt
Daar kunnen we alleen maar naar gissen
Is het de weg naar succes of de weg naar verdriet
Het beste wat we nu kunnen doen
Is elkaar loslaten
En pas als we elk ons doel berijkt hebben
Terrug denken aan de vele zorgelose jaren