Een lach of een traan
je weet nooit wat er komen zal
maar één ding weet je,
dat het nooit meer hetzelfde zal zijn.
En dan zo plots ben je er niet meer.
Weg
Zonder afscheid, zonder blik,
Weg voor altijd
Nu ben je een traan, een traan op mijn hart.
Nooit meer zal ik je zien lachen,
of met je kunnen praten
jij bent weg, maar de traan blijft
Ik weet dat huilen onnodig is,
maar jouw leegte wil ik vullen met tranen
Tranen van verdriet, die me
aan jou zullen doen herinneren
Je zit daar zo onschuldig naar beneden te staren,
maar de traan blijft.
En ik wacht op de dag dat je weer zult lachen
de dag die er nooit echt zal zijn,...tenzij in mijn hart.
de dag die de traan verandert in een lach.
Zo weet ik dat je altijd bij me bent,
als een lach of als een traan