Koen
Koen
Laat mij maar wenen en waarom ook niet
ik sterf zo nu en dan van het verdriet
Om zaken die echt niet ter zaken doen
bijvoorbeeld om de dood van Koen
Ik ken Koen wel niet
maar laat mij met mijn verdriet
tranen plengen
tevens niemand kennen
Het maakt toch geen donder uit om wie je huilt
of trillend onder een arm verschuilt
Al die tranen zilt en nat
welke ik gehuild heb en gelijk vergat
Die waren toch niet echt
en die voor Koen,
die waren niet zo slecht
Laat mij maar wenen en waarom ook niet
ik sterf zo nu en dan van het verdriet
Om zaken die echt niet ter zaken doen
bijvoorbeeld om de dood van Koen
Ik ken Koen wel niet
maar laat mij met mijn verdriet
tranen plengen
tevens niemand kennen
Het maakt toch geen donder uit om wie je huilt
of trillend onder een arm verschuilt
Al die tranen zilt en nat
welke ik gehuild heb en gelijk vergat
Die waren toch niet echt
en die voor Koen,
die waren niet zo slecht
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, januari 15, 2003 16:15 |
| :) schitterend deze!! goeie humor in 1 vloeiende tekst! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cornelis Verweij | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2002 | ||
| Thema's: | ||