woorden buitelen in het rond
in mijn hoofd en uit mijn mond
ze komen van onder en van boven
van binnen en van buiten
het is gewoon niet te geloven
ze zijn ook bijna niet te stuiten

sommigen hebben zin
andere zitten er tussenin
soms zijn ze gemeen, dan weer aardig
dan weer verdrietig of blij
een enkeling is wat eigenaardig
en allen zijn ze vrij

vrij om te blijven of te gaan
vrij om te liggen of te staan
sommige liggen lekker in het gehoor
hoewel ze ook wel in de weg kunnen staan
maar daar doen ze het dan ook voor
tenslotte hebben ze ruim baan

ik hou ze niet tegen
al maken ze me soms wat verlegen
ze horen toch allemaal bij mij
ook al hebben ze me verlaten
ze staan me toch terzij
en houden me aan het praten