Door haar leugens....
Ik zit,
aan 't tafeltje.
Jij loopt,
mij voorbij.
Ik zeg,
jou gedag.
Jij kijkt,
niet eens naar mij...
Vroeger zaten wij,
aan een tafeltje.
Anderen liepen,
ons voorbij.
Ik zag,
alleen maar jou.
Jij zag,
alleen maar mij.
Nu zit ik,
alleen aan 't tafeltje.
Jij loopt,
mij voorbij.
Je ziet,
me niet meer staan.
De vriendschap is kapot,
door wat zij zei...
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Zaterdag, januari 04, 2003 21:38 |
| Zonde, hij of zij moest eens weten...wat die nu mist. Liefs, Chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||