Heel even
Mijn hart doet zeer
Mijn hart doet pijn
Het kan niet meer
Maar het was zo fijn
In duizend stukken
Geheel gebroken
En het wil niet lukken
Een nieuw vuur te stoken
Heel even was je dichtbij
Kon ik proeven van de wilde regen
Heel even was ik als een vlinder in mei
Was de liefde me naar de kop gestegen
Heel even kon ik met je delen
De meest intieme momenten
Ik weet nu weer wat herfst is
Weg is die mooie lente
Tranen in mijn ogen
Tranen in mijn hart
Ze willen maar niet drogen
Mijn leven is verward
Leeg zijn mijn armen
De ruimte om me heen
Ik kan me nergens meer verwarmen
Ik ben weer helemaal alleen
Mijn hart doet pijn
Het kan niet meer
Maar het was zo fijn
In duizend stukken
Geheel gebroken
En het wil niet lukken
Een nieuw vuur te stoken
Heel even was je dichtbij
Kon ik proeven van de wilde regen
Heel even was ik als een vlinder in mei
Was de liefde me naar de kop gestegen
Heel even kon ik met je delen
De meest intieme momenten
Ik weet nu weer wat herfst is
Weg is die mooie lente
Tranen in mijn ogen
Tranen in mijn hart
Ze willen maar niet drogen
Mijn leven is verward
Leeg zijn mijn armen
De ruimte om me heen
Ik kan me nergens meer verwarmen
Ik ben weer helemaal alleen
Reacties op dit gedicht
| *elycia*: | Zondag, januari 05, 2003 21:35 |
| heel erg mooi... huil maar lekker uit, laat je hart huilen, laat je armen verwarmen door een goede vriend, praat over je verdriet. he moet helaas slijten... knuff elycia |
|
| als je naar rechts kijkt zie je links niet: | Zondag, januari 05, 2003 18:27 |
| echt een heel mooi gedicht!!! ach soms is alleen zijn ook wel tof!! :) hou de moed erin xxknufxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rabito | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||