Ik wil, maar ik kan niet...
Iedereen is zo blij,
iedereen straalt vrolijkheid uit.
Iedereen lacht, zingt, danst.
Als ik iedereen zo zie,
voel ik mezelf zo klein.
Ik kruip in mijn schulp,
en denk: Waarom ik?
Ik wil ook blij zijn,
Ik wil ook vrolijkheid uitstralen.
Ik wil lachen, zingen, dansen.
Als ik mezelf zie willen,
hoor ik weer die stemmentjes.
Ze zeggen: Je kan het niet,
je zult het nooit kunnen.
Ik wil, maar ik kan niet.
Ik zit vast,
vast, aan mezelf, in mijn schulp.
En nooit, zal ik eruit komen.
*Ik weet het ook niet meer, Ik weet niet meer wat ik moet doen. Daarom schrijf ik maar gedichtjes, vanuit mijn schulp. Hopelijk begrijpen jullie me, ik kan het niet meer aan.*
iedereen straalt vrolijkheid uit.
Iedereen lacht, zingt, danst.
Als ik iedereen zo zie,
voel ik mezelf zo klein.
Ik kruip in mijn schulp,
en denk: Waarom ik?
Ik wil ook blij zijn,
Ik wil ook vrolijkheid uitstralen.
Ik wil lachen, zingen, dansen.
Als ik mezelf zie willen,
hoor ik weer die stemmentjes.
Ze zeggen: Je kan het niet,
je zult het nooit kunnen.
Ik wil, maar ik kan niet.
Ik zit vast,
vast, aan mezelf, in mijn schulp.
En nooit, zal ik eruit komen.
*Ik weet het ook niet meer, Ik weet niet meer wat ik moet doen. Daarom schrijf ik maar gedichtjes, vanuit mijn schulp. Hopelijk begrijpen jullie me, ik kan het niet meer aan.*
Reacties op dit gedicht
| sagarmatha: | Donderdag, januari 23, 2003 21:51 |
| you are not alone | |
| steffanie haveman: | Maandag, januari 20, 2003 12:09 |
| Beste meis. ik herken me zelf weer in een gedicht van je en leef met je mee. Maar weet verder niet wat jouwn achtergrond is die je aanzet tot dze gedichten als je erover wilt praten zou ik dat fijn vinden dan kan ik je misschien helpen om er over te praten Heel veel liefs steffanie |
|
| natascha joyce: | Dinsdag, januari 07, 2003 13:50 |
| Ten eerste wil ik je zeggen dat ik het goed van je vindt dat je je gedachten wilt delen. Het helpt als je er over praat. Ten tweede wil ik je graag zeggen dat je het wel kan! Je kan wel vrolijk zijn. Alleen heb je even tijd nodig. Het lukt je wel. Alleen of met anderen kom je er wel uit. Ik weet hoe het is, dat je denkt nooit meer te kunnen lachen. Maar het komt wel weer! Je mag me, als je wilt, altijd mailen. Kiss Natascha |
|
| indiangirl: | Maandag, januari 06, 2003 19:23 |
| Hey meissie, ik breek mijn muur ook alleen voor jou open, jij weet wat ik bedoel. groetjes indiangirl |
|
| The Wizard Of Lightning: | Maandag, januari 06, 2003 18:35 |
| je kan veel in gedichten, blijf dat doen en werk aan jezelf dan kom je er wel. :o) Wiz |
|
| Bloempje: | Maandag, januari 06, 2003 16:59 |
| Zoals rest al zei, misschien is erover praten wel goed idee! Opkroppen heeft geen zin! Ik weet zeker dat jij ook nog is zo kan lachen als de mensen om je heen! Sterkte.. | |
| Iejoor: | Maandag, januari 06, 2003 15:50 |
| Hallo lieve meid, Wat let je, om de wereld om je heen, het tegendeel te bewijzen? Ik weet dat je het kan, jou wil is sterk, dus bewijs het maar. Je kunt het echt, laat je niet beïnvloeden door de mensen om je heen. Ten slotte leef je nog altijd voor jezelf. Heel veel liefs, en mail gerust, Chiara. |
|
| Lobbes: | Maandag, januari 06, 2003 13:36 |
| Zoals je ziet ben ik dus ook een freakje :) en als je ooit wil praten kan je ALTIJD mailen dus misschien hoor ik van je??? liefs, lisette |
|
| Wim Meeus: | Maandag, januari 06, 2003 13:32 |
| Misschien ... heel misschien ... kan je proberen om te praten. Praten met de andere mensen op gedichten-freaks. Da's al een stapje vooruit ... En ze zullen er zeker zijn voor je. ;-) Been there ... Done that ... ;-) XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Loila*a | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||