Misschien zie jij nu mijn verdriet
maar men tranen zie je niet.
Mijn hart dat laat ik niet meer spreken
ik probeer met het verleden te breken.
In mijn dromen kan ik bij je zijn
voel ik niet de eenzaamheid en de pijn.
In mijn dromen kan ik alles vergeten
zelfs jij die voor mijn liefde bent bezweken.
Maar als de nacht voorbij is en de ochtend breekt aan
kom ik tot het besef dat dromen niet bestaan.
Nog niet éénmaal in mijn leven
heb ik liefde teruggekregen.
Misschien was dit wel de laatste keer
en hoef ik niet meer te smachten naar dat beetje meer.
Maar die momenten dat we samen waren
hoe wil je die dan verklaren?
Ik had je nog zoveel willen geven
maar zal weer alleen verder moeten met mijn leven.
Maar vergeet deze woorden niet,
jij was wel degene die mij verliet...