Leuk Maar Toch Weer Niet
Een jaar weer voorbij
Zonder enig voornemens
Toch wel naar gevoel
Met pijn overal, top tot
Teen; neiging tot mislukken
Winter depressie
Lange dagen na elkaar
Donker voor zijn tijd
's Morgens moeilijk op te staan
Half wakker tijdens daglicht
Ogen vallen dicht
Ondanks veel luide stemmen
Schel en irritant
Die ooit vermeden werden
Zoals lucht langs ons lichaam
IJzig kou passeert
Snijdt als messen, hard en spits
Gehoorzaam dan maar
Zoals moeder altijd zei
Muts, handschoenen en grijs sjaal
Sneeuw valt snel en veel
Bedekt heel het land met wit
Handen bevriezen
Overal vertragingen
Gelukkig toch sneeuwpoppen
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Dinsdag, januari 07, 2003 12:01 |
| Vergeet niet, na de winter, zit altijd nog een zonnetje, die het ijs doet smelten... En je hart verwarmen. Liefs, Chiara. |
|
