en ze was weer alleen
met haar zonden en schuld
de kamer was verlaten
van geluk en warmte
kou omwond haar hart
met schelle stemmen
zongen onheilspellende engelen
hun klaaggezang
verlaten door de goden
eens aanbeden
in gelovige tijden
keek ze naar de zon
en zag het leven in de ogen
van de hoop hebbende oude man
wijsheden kent ze zich toe
in rijm en kleur
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 07, 2003 22:22 |
| ik heb per ongeluk jouw gedicht mee gekopieerd met m'n reactie, maar ja, het is dan ook een erg mooie tekst. |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 07, 2003 22:20 |
| kennis vol kleur en ze was weer alleen met haar zonden en schuld de kamer was verlaten van geluk en warmte kou omwond haar hart met schelle stemmen zongen onheilspellende engelen hun klaaggezang verlaten door de goden eens aanbeden in gelovige tijden keek ze naar de zon en zag het leven in de ogen van de hoop hebbende oude man wijsheden kent ze zich toe in rijm en kleur aseos kan dan kennis zo groot | |
| Auteur: aseos | ||
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||