vergeten woorden lezen zacht
door de stroom van mijn gedachten
varend in mijn eigen geest
klinkt de wereld ver van buiten
waar de tijd
het heden leest
harde zinnen zonder voelen
maken dromen niet gehoopt
slaan de toekomst tot illusie
zware letters
zwart gedoopt
maar de kus
gegeven door een ander hart
maakt de wereld even lichter
maakt het duister
minder zwart
en ik mijmer in die warmte
door jouw kus daar ingebracht
houden van
intense liefde
vergeten woorden lezen zacht
varend in mijn eigen geest
klinkt de wereld ver van buiten
waar de tijd
het heden leest
harde zinnen zonder voelen
maken dromen niet gehoopt
slaan de toekomst tot illusie
zware letters
zwart gedoopt
maar de kus
gegeven door een ander hart
maakt de wereld even lichter
maakt het duister
minder zwart
en ik mijmer in die warmte
door jouw kus daar ingebracht
houden van
intense liefde
vergeten woorden lezen zacht
Reacties op dit gedicht
| Marije Lagendijk: | Woensdag, januari 08, 2003 18:53 |
| Mooi!! Meer woorden heb ik er niet voor... En ja, dat is positief! |
|
| Iejoor: | Woensdag, januari 08, 2003 17:28 |
| Schitterend gedicht... Ik hoop gauw meer te lezen! LIefs, Chiara. |
|
| Engeltjuh: | Woensdag, januari 08, 2003 16:54 |
| wauw, ik vind dit echt een mooi gedicht, al moet ik wel bekennen dat ik niet precies weet of ik de laatste zin wel helemaal goed snap. maar goed, ik wilde gewoon even zeggen dat het lekker wegleest. kusjuhs van Engeltjuh | |
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||