Tranen lopen over m'n gezicht,
het lijkt wel een waterval..
Gaan ze nou nooit op??
Pas als ik met m'n leven stop?
Waarom voel ik me toch zo slecht?
Heb ik nou op nergens recht?
Ik voel me alleen, heb haast nooit iemand om me heen..
Waarom ben ik ongelukkig?
Ik zit met zoveel vragen, maar op de dood durf ik het nog niet te wagen..
Waarom ben ik zo laf?
Zou het beter zijn in m'n graf?
Niemand zal me missen, misschien voor even..
Dan is iedereen weer happy en kunnen ze weer vrolijk verder leven..
Ik heb vandaag heel de dag gehuild..
Ik weet amper waarom..