Kijkend in de spiegel
Daar in de spiegel
Zie ik mezelf even staan
Treurig gezicht
Geen pret in dit bestaan
Een hoop ellende
Van de jaren voorheen
En nu niet zeker
Waar brengt het leven mij nu heen
Ik weet dat het een fase is
Als de vragen komen en gaan
Die me dan absurde beslissingen laat maken
Waardoor alles wat ik wil zal vergaan
Ik moet me soms zo dwingen
Om niet te ver over de rand te leunen
Dat ik echt meer moet beginnen te beseffen
Dat ik ook andere schouders heb om op te steunen
Vrienden heb ik zeker
En kan niet leven zonder hun
Al lijkt het soms dat mijn leven aan een klein draadje hangt
Maar die ik de dood niet gun
Rare gedachten misschien
Met waarschijnlijk verkrachte illusies van de diepste ik
Als ik blijkbaar toch altijd
Naar het onmogelijke mik
Maar als ik mezelf daar zie
In de spiegel van het leven staan
Denk ik bij mezelf
Of het beter is om de eeuwige stilte in te gaan…?
jenni: | Zaterdag, januari 11, 2003 16:27 |
het zijn geen rare gedachten, ik denk dat iedereen ze heeft, je moet er tegen kunnen vechten, je erover heen zetten, zodat je verder kunt. maar blijf er tegen vechten, je weet immers nooit wanneer het weer komt. | |
Iejoor: | Donderdag, januari 09, 2003 16:26 |
Dan moet je toch eens een doekje over je spiegel heen gaan halen, want volgens mij zie je dingen die er niet zijn... Je moest eens weten, hoe stil en doelloos het was, op een wereld zonder jou. Heel veel liefs, en je weet me te vinden he?! Altijd! -Chiara. |
|
Auteur: The Slayer | ||
Gecontroleerd door: bevertje | ||
Gepubliceerd op: 09 januari 2003 | ||
Thema's: |